De Thaise kunst kent zijn oorsprong voornamelijk in het Theravada boeddhisme. Oude beeldhouwwerken zijn bijna altijd weergaven van Boeddha en op Thaise schilderijen zijn meestal paleizen en tempels afgebeeld of episodes uit het leven van Boeddha. In de Sukhothai periode (1249-1438) werd Boeddha elegant afgebeeld, met een kronkelend lichaam en een slank, ovaal gezicht.
De kunstenaars maakten gebruik van oude Pali-teksten, waarin allerlei anatomische details staan beschreven Boeddha heeft bijvoorbeeld de benen van een hert, handen als lotussen in bloei en schouders zo massief als een olifant. De schildertechniek die in het oude Thailand gebruikt werd is bijzonder: schilderijen zijn tweedimensionaal en zonder perspectief. Verder is in de oude kunst de grootte van elk element bepalend voor de mate van belangrijkheid.
Modern Thai art (vanaf 1946)
Onder Koning Rama IX begon de Modern Thai kunststroming. Het westerse modernisme oefende hier grote invloed op uit. De National Exhibition of Art die in 1944 voor het eerst gehouden werd, gaf jonge kunstenaars eindelijk een mogelijkheid hun werk aan het publiek te tonen. Er waren toen veel realistische werken, maar ook meer westerse invloeden zoals het impressionisme, expressionisme en kubisme te zien.
De kunstenaars lieten het traditionele kader achterwege. In plaats van de boeddhistische filosofie, werden andere middelen gebruikt om hun individualiteit een gezicht te geven. Om deze reden zien we in deze periode veel portretten, dieren en landschappen terugkomen. Ook het toepassen van perspectief werd door westerse invloeden geïntroduceerd in de Thaise kunst.
Silpa Bhirasri
Silpa Bhirasri wordt ook wel de vader van de moderne kunst in Thailand genoemd. Deze Italiaanse kunstenaar werd uitgenodigd in Thailand om zijn westerse ideeën te verspreiden. Hij emigreerde vervolgens naar Thailand en stuurde zijn leerlingen naar Europa om kennis op te doen. Het belangrijkste wat studenten van Bhirasri meekregen was dat er een menselijk element in kunst moet zitten.
Moderne kunst werd rond 1960 volledig geaccepteerd. Een opvallend bewijs hiervoor zijn de kunstuitingen van Koning Rama IX van Thailand. Deze schilderde namelijk zelf een aantal werken, realistisch maar ook abstract. In deze periode was de laatste stijl overheersend, al was er ook een groep kunstenaars die probeerde de oude Thaise methoden met westerse technieken te combineren.
Rond 1970 verkeerde Thailand in een periode van politieke crisis. Sporen hiervan zijn terug te vinden in kunstwerken van die tijd, die vaak duidelijke boodschappen hadden over de armoede en politieke onderdrukking. Na de roerige jaren keerde de rust terug in Thailand, zodat er ruimte kwam voor nieuwe kunststromingen. De multimedia kunststroming begon zich te ontwikkelen, evenals de gedrukte kunst. Er kwamen veel nieuwe expositiemogelijkheden en de pers begon aandacht te besteden aan Thaise kunst.
Hedendaagse kunst
In de jaren negentig bereikte de moderne kunst zijn hoogtepunt. Door thema's als globalisering zijn de werken rond deze tijd ook kritischer geworden. Nog steeds is 'Thai life' het populaire thema. Schilderijen tonen het dagelijks leven van stedelingen en boeren. Naast realistische kunst, is ook het boeddhisme teruggekeerd als thema, maar dan op een vernieuwende manier.
Musea
Er zijn veel musea in Thailand. Eén van de bekendste, en zeker de moeite waard, is het Bangkok National Museum. Hier vind je een van de grootste collecties van Zuidoost-Azië. Het museum bestaat uit twee gebouwen en heeft diverse paviljoens, waar je kunst, beeldhouwwerken, instrumenten en meubilair uit alle voorgaande eeuwen kunt bekijken.
