Religie is een gevoelig onderwerp in de Filipijnen. De grote verschillen in culturen tussen de eilanden hebben veel invloed op het geloof. De belangrijkste religie in de Filipijnen is het rooms-katholicisme. Dit is een erfenis van de bijna vier eeuwen durende overheersing van de Spanjaarden. Het is dan ook het enige katholieke land in Azië.
De tweede religie is de islam, aangehangen door z'n vijf procent van de bevolking. Vooral in het zuiden op de eilandengroepen Mindanao, Sulu en Basilan zijn de mensen moslim. In het noorden van Luzon, vooral in de berggebieden is het animisme de grootste religie. Het boeddhisme heeft ook haar aanhangers in de Filipijnen, maar samen met het animisme is dit slechts drie procent van de bevolking.
Katholicisme
Toen de zwaar katholieke ontdekkingsreiziger Ferdinand Magellaan in 1521 voet aan wal zette van het toen nog onontdekte Samar, dwong hij de koning zich over te geven aan de Spaanse kroon én het rooms katholieke geloof te aanvaarden. In Cebu sloeg hij direct een groot houten kruis in de grond. Of tenminste, als echte edelman liet hij dat zware klusje waarschijnlijk over aan zijn slaven.
Nog geen twee weken later zou de beroemde Portugese ontdekkingsreiziger worden vermoord door Lapu-Lapu, koning van het eiland Mactan. Lapu-Lapu had namelijk geen zin in die katholieke bemoeienissen.
Nu, vijf eeuwen later, is bijna tachtig procent van de inwoners nog steeds katholiek. Van dit aantal is zo'n tien procent protestant of aanhanger van een andere subgroep zoals de Independent Church of de Iglesia ni Cristo. De invulling van het geloof is verre van strikt te noemen. Het katholicisme was een geloof dat de burgers werd opgedrongen. Uit stil protest bleven ze oude rituelen in ere houden. Die mix van religieuze uitingen is van generatie op generatie overgenomen.
Moslims
In het zuiden was het verzet tegen het katholiek geloof behoorlijk heftig. De burgers van de eilandengroep Sulu stammen af van de Arabische volgelingen van de missionaris Sheik Makhdum. Het kleine Sulu is zelfs rond 1200 een behoorlijk machtig islamitisch rijk geweest. Tegen 1571 is het hele archipel in handen van de Spanjaarden. Alleen de kleine islamitische eilandengroep Sulu blijft onafhankelijk. Maar ook sommige gedeeltes van Mindanao blijven zich hardnekkig verdedigen tegen een katholieke overheersing.
Dit vormde de basis van de religieuze oorlogen tussen Mindanao en de rest van de Filipijnen. Veel burgers bleven islamitisch en tot grote onvrede van de Spaanse koning. Om tweespalt tussen de verschillende volkeren te vergroten gebruikte de koning voor zijn religieuze oorlogen al bekeerde Filipijnse burgers, in plaats van zijn eigen manschappen.
De religieuze spanningen in deze gebieden zijn nu vele eeuwen later nog steeds niet opgelost. Mindanao is tegenwoordig een niet al te veilige bestemming om te bezoeken. De Moro Islamic Liberation Front (MILF) heeft weliswaar een soort van vredescontract getekend met de regering, maar verschillende splintergroepering plegen nog steeds aanslagen op burgers.
Vooral in het zuidelijk, westelijk en centraal Mindanao heerst veel onrust. Ook het Sulu-archipel kan beter vermeden worden. Hier komen regelmatig confrontaties voor tussen het leger en leden van groeperingen als Moro National Liberation Front (MNLF), Jemaah Islamiyah en Abu Sayyaf.
Voor de meest actuele informatie over de huidige toestand op Mindanao, check de website van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
